Terzilik can çekişiyor
Yıllar önce en parlak mesleklerden biri olan terzilik mesleği çırak bulunmamasından ve ekonomik nedenlerden dolayı bitme noktasına geldi. Kıyafet sektöründe fabrikasyona geçilmesi de terzilik mesleğini zora sokan nedenlerden.
Önceden her mahallede bulunan terziler artık bitmek üzere. Ekonomik nedenlerin yanında insanların artık hazır giyime yönelmesi de terzilerin zor günler geçirmesine neden olan sebeplerden. Fethiye’de terzilik yapan Rasih Küçükünal’da sektörün son temsilcilerinden 25 yıldır bu mesleğin içinde olduğunu ifade eden Rasih Küçükünal “Belirli bir süre çırak olarak çalıştım. Mesleğimi daha ileriye taşıyabilmek, yenilikleri öğrenebilmek adına önce İzmir’e daha sonra da İstanbul’a gittim. Oralarda da çalıştıktan sonra tekrar Fethiye’ye döndüm. Daha önce, bir çok terzinin ustası Hasan Tahsin Ceyhan ustamızın işlerini devraldım. Uzun zamandır da bu mesleği icra etmeye devam ediyorum” dedi.
“ÇIRAK YETİŞMİYOR”
Terzilik mesleğinin çok sıkıntılı bir süreçten geçtiğini ifade eden Küçükünal “Yeni insan yetiştirme anlamında ciddi sorunlarımız var. Bizim mesleğimizin de son ustalarını son çıraklarını yaşıyoruz diyebiliriz. Zira ekonomik anlamda da çok büyük kazanımlar içerisinde değiliz. Bu iş, sadakat isteyen, sabır isteyen, özen isteyen bir iş. Büyük şehirlerde iyi fiyatlara bu işler yapılabiliyor. Ama Fethiye’de büyük şehirlere nazaran bürokrasi az olduğu için özel kesim kıyafetlere talepte az oluyor. Daha önce belirli süre çalışan, bırakanlar ve tekrar ihtiyaç hissedenler bize geliyor onlarla çalışıyoruz. Daha çok part-time gibi, parça başı anlaşma gibi. Sürekli çalışana bizim de gücümüz yetmiyor. Sigortası, günlük gideri, aylık ücreti kurtarmadığı için çalışamıyoruz” diye konuştu.
“DURUM HİÇ İÇ AÇICI DEĞİL”
Tekstilde fabrikasyona geçilmesi nedeni ile mesleğini bırakmayı düşündüğünü söyleyen Küçükünal “Bizim meslek dallarının tercih edilmemesinin nedenlerinden biri de tekstilde fabrikasyona geçilmesi. Kurdaki bu hareketlenme her alanda olduğu gibi, bizim aldığımız her üründe de görülmekte. İplik, kumaş vb. Zam oranlarını düşündüğümüzde benim de şu an yaptığım her şeye yüzde elli zam yapmam gerek. Örnek veriyorum 300 liraya yaptığım bir şeyi 450 liraya satmam gerek. Vatandaş bunu nasıl karşılayabilecek? Durum hiç iç açıcı değil. Bu işin sonuna geldik zaten artık. Açıkçası ben de bırakmayı düşünüyorum” dedi.
“DOSTLARIN SAYESİNDE AYAKTAYIM”
Dostları sayesinde ayakta durduğunu ifade eden Küçükünal “Biz sana elbise yaptırmak istiyoruz diyen dostlarımız sayesinde ayakta durabiliyorum. Bu meslekte son zamanlarımı yaşıyorum diyebilirim. Dostların işini görmek için yapıyoruz gibi bir haldeyim. Ekonomik anlamda da beni çok tatmin eden bir durumda değilim şu an. Dolayısıyla bırakmayı düşünüyorum” dedi.