Maske yok. Satışı yasak. Dağıtım yeterince başlayamadı. 50 Milyondan fazla insan maske bekliyoruz.
Hastalığın simgesi haline gelen maske konusunda kullanımından dağıtımına kadar ülkecek sınav veriyoruz.
Virüsün ortaya çıktığı günlerden beri kullanılması konusunda hocalar tarafından farklı görüşler belirtilirken nihayet ortak fikir çıktı. Maske takılmalı. Lakin virüsten korunmak ve hastalığın yayılmaması için büyük önem arz eden maskeye ulaşamıyoruz. Çünkü satışı yok. Bedava dağıtılacak. Peki neden dağıtılamadı? Neden maskemiz yok? Yok değil. Çünkü salgın yaşayan 42 ülkeye gemiler dolusu maske gönderdik. Bizim ülkemizde olmasa yardım yapamazdık, değil mi? Peki neden hala maskesizlik çekiyoruz? Üstelik çarşıda, pazarda, toplu taşımada, markette maskemiz yoksa hizmet alamıyoruz, bir de üzerine ceza yiyoruz. Satılmıyor, dağıtılmıyor, vatandaş ne yapsın? Hem maddi olarak, hem de hastalanarak ceza mı ödesin?
Pazarcı maskesini çenesinde tuttu, düzgün takmadı diye 3 bin 150 TL cezaya çarptırıldı. Belki aldığı virüs de yanına kaldı. Diğer taraftan pazarcılar bu eksiklikten dolayı aynı maske ve eldivenle akşama kadar satış yapıyor. Peki yasak ve ceza mı, yoksa bilinçli hareket etmek mi bizi virüse karşı korur?
Yasaktan dolayı aynı maskeyi kullanmak zorunda kalanlar müşterilerini mi, yetkilileri mi yoksa ailesini mi kandırıyor? Kim zarar görüyor? Zira virüsün şakası yok. Maalesef alınan tedbir ve önlemler bilinç düzeyine ulaşamadığı sürece yüzeysel olmaktan öteye geçemiyor.
Dünya ve ülke olarak yaşadığımız pandemiye karşı çok ciddi sınavdan geçiyoruz. Üstelik bu sınavın bedelini hayatımızla ya da sevdiklerimizi kaybetmekle ödeyebiliriz.
İnsan olmanın yegane unsuru olan yaşamı ve yaşamını devam ettirmesi için ekmeğe ihtiyacı vardır. Bunun aksi hiçbir şekilde ifade edilemez. Yaşadığımız bu ortamda hayatımızı devam ettirebilmemizin unsurları dengeli beslenebilme ve maske kullanma hakkıdır. Tabii imkanımız varsa evde kalabilmek, zira insanlar virüsten korunarak sağlıklarını, işlerini koruyarak da ekmeklerini kazanmak zorunda.
Peki bu nasıl olacak?
Maskeye ulaşamıyoruz. Diğer taraftan alınan tedbirler kapsamında işverenler üç ay boyunca işçi çıkaramayacak. Ama buna karşın ücretsiz izne gönderebilecek. Bu durumda çalışan, hayatını nasıl devam ettirecek? Şöyle ki ücretsiz izne çıkanlara günlük 39 TL 24 kuruş ödeme yapılacak. Bunun 9 TL'sinin damga vergisi olduğu düşünüldüğünde günlük 30 TL kiraya, faturalara ve dengeli beslenmeye nasıl yetecek? Bu parayla nasıl dengeli beslenerek virüsten ve hastalıktan kurtulunacak? Sonra İşsizlik Garanti Fonu'nda biriken 132 milyar TL ne zaman işsizlere ulaşacak gibi kafamızda onlarca soru.
Zira işsizlik rakamları kayıtlı ve kayıtsız olmak üzere 12 milyonlarla ifade edilmeye başlandı. Aileleri de hesaplanınca bu nihai rakam insanın canını acıtıyor. Sanki virüs değil de ekonomik çaresizlik bizi hırpalayacak.
Peki devlet 42 ülkeye yardımda bulunabilecek güçte olmasına rağmen vatandaşları için yeterli ve zamanında hizmet veriyor mu?
Yerel yönetimler bu konuda ne kadar başarılı? Özellikle Muğla için soruyorum. Sivil Toplum Örgütleri kurulma amaçları doğrultusunda hareket ediyor mu? Zira ben göremedim. Gören varsa bilgilendirirse sevinirim.
Türkiye Büyük Millet Meclisi ücretli izne çıkarılanlara günlük 30 TL'yi reva görüp 45 günlük ücretli izne çıktığını düşünürsek 12 milyon işsiz, binlerce Koronavirüs vakası, evde kaderimize terk edilen 83 milyon ve maske bekleyen 53 milyon olarak endişeliyiz, kaygılıyız. Sağlığımız ve ekmeğimiz için.
Bu ülke ve insanları bu girdaptan nasıl kurtulacak? Ortada ne STK'lar var, ne de yerel ve merkezi yetkililer. Ne kapımızı çalan var, ne de halin nedir diye soran.
İnsan odaklı olan STK'lar Muğla'da ne zaman ortaya çıkacak? Mangalda kül bırakmayan Don Kişot'lar, zoru görünce topuk...
Koronavirüs'ün yarattığı hastalık gerçek, işsiz anne babaların çocukları aç, bu da gerçek.
Vicdanlı ve duyarlı olmamız dileğiyle,
Sevgiyle...
