Bir annenin hangi çocuğu hasta ise önceliği odur. Baba için ise hangi çocuğunun ihtiyacı varsa önceliği odur.
Bu ülkede yaşayan bireyler olarak bizim önceliğimiz nedir?
Genel olarak ortak fikrimiz, istisnalar olmakla birlikte, en başta hep sağlığın geldiğidir. Sağlık için de temiz gıda, temiz çevre olması gerekiyor. Temiz gıda için de yeterli para kazanmak gerekiyor. Ekonomik özgürlük ve yeterli beslenme için de iş imkanları gerekiyor. İş imkanı için bireye, topluma ve ekonomiye yapılan yatırımlar, arkasından üretim imkanı geliyor. Tam da bu noktada bireye ve yöneticilere düşen görevler devreye giriyor.
Elbette birey kendi eğitim ve donanımı için elinden geleni yapıyor, ancak bazen bireyin mücadelesi de yetersiz kalıyor. Bireylerin bir araya gelip talep etmesi, yöneticilerin de gereğini yapması şart.
Peki yetkililer ile yöneticiler yerelden genele karar alıp uygularken ihtiyaca göre öncelikli mi davranıyor, yoksa egonun belirlediği tercihe göre mi hareket ediyor?
Önceliği veya keyfi tercihi belirleyen ne? Yerel yöneticiler sorunların çözümü konusunda karar verirken ilin ekonomik yapısı çerçevesinde mi hareket ediyor?
Bunu takip etmek biz vatandaşların görevi, aksi halde o yılan dönüp dolaşıp bizi bulur.
Bu bağlamda bakarsak Muğla'da, özellikle ilçelere yönelik ulaşımda sıkıntılar var. Örneğin Aydın İli bunu kolaylıkla çözüp sorun yaşamazken, Muğla'da özel araç dolmuşlarının belediye bünyesine dahil olarak çalışmaya devam etmesinden kaynaklı sorunlar sürüyor. Dolmuşçular da mutsuz yolcular da. Özellikle serbest geçiş kartı olanlar ve altmış beş yaş üstü yolcular. Şoförle yaşanan tartışmalar sonrasında otogarda bırakılan çok yolcu gördüm. Muğla Büyükşehir Belediyesi'ne konuyla ilgili yapılan onca şikayete rağmen belediye bu ilçelere neden kendi otobüslerini de koymayı tercih etmiyor?
Bu durum öncelik özelliği taşımıyor mu?
Altında oy kaygısı mı var?
Zira dolmuşçular da rahatsız.
Diğer yandan STK'lar (Sivil Toplum Kuruluşları) toplumun önceliklerini belirleme ve gereğini yerine getirme konusunda güçlü bir yapıya sahiptir. Hal böyle olunca STK'lar her zaman temsil ettiği topluluğun öncelikleri doğrultusunda hareket eder. Bu bağlamda MUTSO (Muğla Ticaret ve Sanayi Odası) bünyesinde ilin ekonomik dinamiğini elinde bulunduran, sadece ilin değil, bölgemizin de önceliklerini harekete geçirecek binlerle ifade edilen üyelere sahip. MUTSO bu dinamiğini harekete geçirirken üyelerinin önceliklerini mi gözetiyor, yoksa egoları kapsamında yöneticilerinin kendi tercihlerini mi hayata geçiriyor? Bunu da üyelerinin parasıyla yapıyor.
İlin ekonomisi için bu kadar önemli bir yerde duran MUTSO'nun üyeleri ve toplum için öncelikli hiçbir projesini göremiyoruz. Bunun altında hangi kaygılar yatıyor?
Üyelerini, ilin ekonomisini ve toplumu bir adım ileriye götürecek projeler üretmesi ve uygulamayı başarması güzel olmaz mı? Peki neden göremiyoruz?
Yerelden genele baktığımızda vatandaş olarak öncelik veya tercihin mağduru olmaya devam ediyoruz. Bu mağduriyeti net olarak hissettiğimiz yerlerden biri de Suriyeli vatandaşların iş, eğitim, hastane, postanede, kısacası aldıkları tüm hizmetlerde bizden öncelikli durumda olmaları.
Öncelikli olmaları yöneticiler tarafından tercih ediliyor. Yardımlaşalım, sahip çıkalım, itirazımız yok. Ama bu ülkenin vatandaşı olan benden öncelikli olmasın. Bu durum ülkenin ekonomik yapısı kadar sosyal yapısını da negatif yönde etkiliyor.
Toplum olarak önceliklerimizin en başında eğitim, sağlıklı yaşam, temiz çevre, temiz gıda, giyim, barınma, iş imkanı, özgürce kendini ifade edebilme, adalet, güven geliyor.
Hal böyle olunca da yerelden genele tüm karar alma ve uygulama hakkına sahip yöneticilerin öncelik veya tercihlerindeki yanlışları geleceğimiz olan gençlerimizi mutsuzluğa ve umutsuzluğa itiyor.
Tercihlerin önceliklerin önüne geçmeyeceği bir toplum olabilmemiz dileğiyle.
Sevgiyle...
